برگی از تقویم تاریخ فرهنگ و هنر
تاریخ انتشار: ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۴۷۰۴۴
روزشمار فرهنگ و هنر ایران را در «برگی از تقویم تاریخ فرهنگ و هنر» مطالعه کنید.
به گزارش ایمنا، امروز _دوشنبه یازدهم اردیبهشت‌ماه _ هم‌زمان با سالروز تولد و درگذشت برخی از بزرگان ایران‌زمین است.
کیومرث صابری (زاده هفتم شهریور ۱۳۲۰ فومن، درگذشته یازدهم اردیبهشت ۱۳۸۳ تهران) نویسنده، روزنامه‌نگار و طنزنویس
وی که پایه‌گذار مؤسسه گل‌آقا بود، از دانشگاه تهران فوق لیسانس ادبیات داشت و دوران معلمی، همکار و دوست نزدیک محمدعلی رجایی بود و در مجله توفیق فعالیت می‌کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
صابری از سال ۱۳۶۳ به‌نوشتن یادداشت‌های روزانه طنز با نام مستعار «گل آقا» و با عنوان «دوکلمه حرف‌حساب» در محتوای انتقادی با روزنامه اطلاعات همکاری می‌کرد.
در یکم آبان ۱۳۶۹ نخستین شماره هفته‌نامه "گل‌آقا" را با تیراژ صدهزار نسخه و با قیمت ۱۵ تومان منتشر کرد که با نایاب شدن نسخه‌های اولیه، بازنشر شد.
این مجله در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ با زبان طنز و کاریکاتور به‌نقد فضای سیاسی و اجتماعی کشور می‌پرداخت. اما در ۲ آبان ۱۳۸۱ و در دوازدهمین سالگرد انتشار، هم‌زمان با چاپ ۵۴۸ مین شماره، تعطیلی هفته‌نامه به‌دلایلی نامعلوم اعلام شد و با چاپ سرمقاله شماره ۵۴۸ که این بار در آن نه شاغلام و غضنفری بود و نه گل‌آقایی، صابری از تصمیم خود برای پایان کار هفته‌نامه خبر داد.
کیومرث صابری در ۶۳ سالگی پس از تحمل بیماری سخت درگذشت، در حالی که به اصرار خودش جز چند نفر، کسی از بیماری‌اش خبر نداشت تا دلی آزرده نشود و خاطری اندوهگین نگردد.
فرهاد غبرایی (زاده شانزدهم بهمن ۱۳۲۸ لنگرود -- درگذشته یازدهم اردیبهشت ۱۳۷۳ تهران) مترجم
وی ترجمه ۱۳ داستان بلند "رمان" دو مجموعه شعر و دو اثر پژوهشی از زبانهای فرانسه، انگلیسی و ایتالیایی به یادگار گذاشته است.
ترجمه‌ها:
حریم، نوشته ویلیام فاکنر، انتشارات نیلوفر (چاپ اول ۱۳۶۷ چاپ دوم ۱۳۷۲).
سفر به انتهای شب، نوشته لویی فردینان سلین، انتشارات جامی (چاپ اول ۱۳۷۳).
پاریس، جشن بیکران، نوشته ارنست همینگوی، نشرکتاب خورشید (چاپ اول ۱۳۸۳ چاپ سوم ۱۳۸۷ چاپ چهارم ۱۳۸۹).
خانواده پاسکال دوآرته، نوشته کامیلو خوزه سلا (۱۳۶۹) (نشر شیوا ۱۳۶۹) (نشرماهی، چاپ اول ۱۳۸۷ چاپ دوم ۱۳۸۸ چاپ سوم ۱۳۹۱).
جزیره، نوشته روبر مرل انتشارات نیلوفر (چاپ اول ۱۳۶۳، چاپ دوم: ۱۳۷۹).
شکست، نوشته امیل زولا انتشارات نیلوفر (۱۳۶۰).
آسوموار، نوشته امیل زولا، انتشارات نیلوفر (۱۳۶۱).
فلینی از نگاه فلینی، مصاحبه گر جووانی گراتسینی، نشرمرکز (۱۳۷۳).
گرایش‌های معاصر در هنرهای بصری، نوشته هوارد جی. اسماگولا، دفتر پژوهش‌های فرهنگی (۱۳۸۱).
زندگی بتهوون، نوشته رومن رولان، انتشارات نیلوفر.
معجزه در باد و باران، نوشته سیمون شوارتزبار، انتشارات نیلوفر (۱۳۶۱).
کولا برونیون، نوشته رومن رولان، انتشارات نیلوفر (۱۳۶۹).
آخرین نفر (آخرین اودگه) نوشته الکساندر فاده‌یف، انتشارات نیلوفر (۱۳۶۱).
کودک سیاه، نوشته کاما را لی نشرهمراه (۱۳۶۹).
چهار مجموعه، نوشته پابلو نرودا، انتشارات نیلوفر (۱۳۶۱).
پایان جهان، نوشته پابلو نرودا، انتشارات نیلوفر (۱۳۸۸).
شهر شیطان زرد، نوشته ماکسیم گورکی، انتشارات نیلوفر.
زادروز مدیا کاشیگر
مدیا کاشیگر (زاده یازدهم اردیبهشت ۱۳۳۵ یزد -- درگذشته هفتم امرداد ۱۳۹۶ تهران) مترجم، نویسنده و شاعر
وی بیش از ۲۰ عنوان کتاب در زمینه‌های شعر، داستان و ترجمه منتشر کرد و دبیر جایزه ادبی یلدا و بنیانگذار و دبیر سه دوره جایزه ادبی روزی روزگاری و از بنیانگذاران بنیاد جایزه محمود استاد محمد و عضو هیئت امنای این جایزه بود.
کاشیگر تحصیلاتش را تا دیپلم در فرانسه گذراند، اما تحصیل در دانشگاه را در رشته‌های معماری و اقتصاد در ایران نیمه تمام گذاشت.
آثار
برخی از شاخص‌ترین ترجمه‌های او آثاری از ولادیمیر مایاکوفسکی، فرناندو آرابال، اوژن یونسکو و … است. همچنین مترجم از زبان فرانسه به‌فارسی از آثار آلبرکامو، آنتوان دو سنت اگزوپری، و پل ریکور و سومین مترجم نمایشنامه کرگدن‌های اوژن یونسکو است.
ابر شلوارپوش اثر مایاکوفسکی، رمان‌های تکنیک کودتا نوشته کورتسیو مالاپارته و خرده آسمان، انگار هیچ، نوشته کلود استپان و در شماره‌های مختلف فصلنامه ارغنون و زیباشناخت ترجمه مقالاتی از تزوتان تودوروف از او به"چاپ رسیده‌است.
تعدادی از بهترین مقالات و سخنرانی‌های او در کتابی با عنوان «مرگ موریانه» از سوی انتشارات میلکان در سال ۱۳۹۴ منتشر شده که متعلق به سال ۱۳۸۰ به بعد هستند.
پراپ، ولادیمیر (۱۳۶۸) ریخت‌شناسی قصه، کاشیگر، چاپ اول، تهران، نشر روز
داستان:
رمان وقتی مینا از خواب بیدار شد از طرف نشرقصه منتشر شد. این داستان نوجوانان موفق به دریافت جایزه شورای کتاب کودک نیز شده‌است.
مجموعه داستان‌های کوتاه با عنوان «خاطره‌ای فراموش شده از فردا»، نشرنیماژ، ۱۳۹۵
«آخرالزمان» «مرگ موریانه» و «اتاق تاریک» نیز از جمله کتاب‌های منتشر شده به‌قلم اوست.
علیرضا بهنام (زاده یازدهم اردیبهشت ۱۳۵۲ تهران) شاعر، مترجم و منتقد ادبی
وی فعالیت ادبی را از اوایل دهه ۷۰ و با همکاری نشریات ادبی: کلک، شباب و معیار آغاز کرد و در ادامه به شکل حرفه‌ای به عنوان خبرنگار و دبیر سرویس فرهنگی نشریات مناطق آزاد، مدبر و ایران جمعه به فعالیت پرداخت.
بهنام دارای مدارک کاردانی کارگردانی سینما و کارشناسی مهندسی عمران است و چهار مجموعه شعر و دو کتاب ترجمه شعر حاصل فعالیت ادبی اوست.
وی در کنار این فعالیت‌ها به عنوان مترجم ادبی نیز آثاری منتشر کرده است.
آثار:
عقربه‌ها دور گردباد، مجموعه شعر، ۱۳۸۰، نشر خورشیدسواران، تهران.
نیمه من است که می سوزد، مجموعه شعر، نشر معیار، تهران، ۱۳۸۲.
ماه شایعه می‌سازد، مجموعه شعر همراه با برگردان آلمانی دکتر ایرج زهری، ۲۰۰۶، نشر حکیم، کلن
وقتی شبیه عجیب، مجموعه شعر، نشر ثالث، ۱۳۸۶، تهران
چشمی عجیب مورب و منقوش سر می‌خورد روی شامگاه، گزیده شعر همراه با مقدمه و برگردان دانمارکی سیمون بیورکمن - نشرafterhand، دانمارک.
بام شکسته دنیا، ترجمه شعر از نقاط مختلف دنیا، نشر مینا، ۱۳۸۵.
کلاه کافکا، ترجمه شعرهای ریچارد براتیگان، نشرمشکی، تهران، ۱۳۸۴.
شب تاب‌ها، ترجمه شعرهای رابیندرانات تاگور، نشرمشکی، تهران، ۱۳۸۶.
نه من و آمد و رفت، ترجمه دو نمایشنامک از ساموئل بکت، نشرمشکی، تهران، ۱۳۸۷.
منتسکیو، ترجمه و تألیف، نشر مشکی، تهران، ۱۳۸۷.
هایکوهای نسل بیت، ترجمه و تألیف، نشرمینا، تهران، ۱۳۸۸.
عاشقانه‌های شاعر گمنام، ترجمه گزیده شعرهای ریچارد براتیگان، نشرمروارید، تهران، ۱۳۸۸.
صدایم کن خضرا، نشر ناکجا، پاریس، ۱۳۸۸.
ترجمه کلاه کافکا اثر ریچارد براتیگان
شب‌تاب‌ها اثر رابیندرانات تاگور
ساعت چند است اثر امی لاول
خوش‌شانس‌ها اثر چارلز بوکوفسکی
کد خبر 658274منبع: ایمنا
کلیدواژه: برگي از تقويم تاريخ فرهنگ و هنر برگی از تقویم تاریخ فرهنگ و هنر کیومرث صابری شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق انتشارات نیلوفر یازدهم اردیبهشت مجموعه شعر ترجمه شعر چاپ اول گل آقا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۴۷۰۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
منیژه ، زنی که آفتاب تن برهنه اش را ندیده است / از محو شبانه نقاشی شاهنامه تا توسل به فردوسی برای حجاب!
عصر ایران - حجه الاسلام سیداحمد علم الهدی که گویا دغدغه ای مهم تر از حجاب ندارد، در خطبه های این هفته نیز بدان پرداخته و این بار گفته است: اصلاً حجاب متعلق به فرهنگ ایران است. حتی آن زمان که هنوز اسلام وارد ایران نشده بود، حجاب فرهنگ ایرانیان بود؛ به‌خصوص در تاریخ ایران باستان و انعکاس این فرهنگ را می توان در شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی دید؛ آن زمان که از قول منیژه به عنوان نماد یک زن فرهیخته و ایرانی نقل می‌کند:
منیژه منم، دخت افراسیاب
برهنه ندیده تنم آفتاب.
سپاس از آقای علم الهدی که در خطبه های نماز جمعه، اشاره ای هم به تاریخ و فرهنگ و ادب ایران زمین کرده است! اما از آقای علم الهدی می پرسیم ماجرای بهار 1390 میدان فردوسی مشهد یادتان است؟
خودتان را معذب نکنید، به خاطرتان می آوریم: آن سال، به مناسبت هزاره سرایش شاهنامه فردوسی - که شما نیز او را به درستی "حکیم" خواندید - مجموعه از نقاشی های دیواری با موضوع شاهنامه به مساحت 2200 متر در میدان فردوسی مشهد رسم شد. خلق این اثر هنری حدود یک سال به طول انجامید ولی یک ماه بعد از رونمایی از آن، اداره حفاظت از املاک آستان قدس رضوی، شبانه تعدادی کارگر به محل فرستاد و کل اثر را تا صبح با رنگ سفید محو کردند و از بین بردند!
آقای علم الهدی!
این شاهنامه ای که امروز شما بدان استناد می کنید تا ثابت کنید که حجاب یکی از مظاهر فرهنگی ایرانیان است، همان شاهنامه ای است که روی نقاشی هایش در شهری که شما امام جمعه اش بوده اید، شبانه رنگ پاشیدند و شما هیچ نگفتید!
اگر آن روز، مانع از کار غیر فرهنگی محو نقاشی های شاهنامه می شدید و لااقل به دوستان تان می گفتید که شاهنامه را حکیمی به نام فردوسی سروده و حتی در آن به حجاب نیز اشاره کرده است، امروز استنادتان به این اثر ملی برای ترویج حجاب، دلنشین تر بود.
جوانان هنرمند کشور، یک سال در گرما و سرما ، عاشقانه کار کردند تا این اثر هنری را خلق کنند
ولی یک روز صبح، دیدند که عده ای شبانه روی هنرشان رنگ سفید پاشیده اند؛ به همین راحتی، به همین تلخی!
شما درست می گویید آقای علم الهدی! زنان ایرانی در طول تاریخ و حتی هزاران سال قبل از اسلام، به شهادت آثار و روایت مورخین، بانوانی نجیب بوده اند با تن پوش هایی از پاکدامنی. اما چرا شما و همفکران تان همواره نسبت به تاریخ و تمدن ایران بی مهری می کنید و حتی گرامیداشت کوروش را برنمی تابید ولی نیاز که پیدا می کنید دست به دامن ایران باستان می شوید؟! چگونه حتی در شهری که شما امام جمعه اش هستید، دور میدان فردوسی، نقاشی های شاهنامه هم تحمل نمی شود ولی صحبت از حجاب که می شود یادتان می افتد در همان شاهنامه ای که روی نقاشی هایش رنگ پاشیده و محوش کرده اند، زنی به نام منیژه وجود دارد که آفتاب تنش را برهنه ندیده است؟!
میدان فردوسی مشهد بعد از نقاشی و بعد از محو کردن آن
بگذارید یک چیز را خیلی رک و صریح به شما بگوییم آقای علم الهدی: کسانی که کمر همت بستند به نابودی و نادیده انگاری تاریخ و تمدن و فرهنگ ایرانی و حتی همین الان هم پدیده های ایرانی مانند نوروز خار چشم شان است، اگر بیشتر از دشمنان دین، به ایمان مردم خیانت نکرده باشند، کمتر نکرده اند. تریبون دارهایی که سال ها فرهنگ ایرانی را در برابر دین قرار دادند و دو راهی جعلی ایرانیت و اسلامیت را پیش روی مردم و خاصه جوان ها گذاشتند، عامل بسیاری از دین گریزی هایی هستند که نتیجه اش را در خیابان ها می بینند و بعد، از پلیس ها می خواهند که محصول کارشان را دستگیر کنند!
راستی بد نیست یک نکته را هم با امام جمعه محترم مشهد در میان بگذاریم: اگر منیژه و منیژها در طول تاریخ هزاران ساله ایران، پوشش هایی برازنده زنان عفیف داشتند و به قول شما با حجاب بودند، به خاطر حضور ماموران حکومتی بر سر کوی و برزن ها برای تحمیل نوع خاصی از پوشش نبود؛ به خاطر "باورهای فرهنگی" شان بود که بعد از اسلام نیز "ایمان دینی" بدان افزوده شد.
بروید ببینید چه کسانی با تبر به جان فرهنگ اصیل ایرانی افتادند تا آن باورهای فرهنگی - که امروز بدان ها نیازمندشده اید - به محاق برود؟ و باز بررسی کنید چه کسانی، دین را هزینه منافع خود کردند و به جان "ایمان دینی" مردم افتادند؛ احتمالاً شما نیز به این نتیجه خواهید رسید که ضاربان فرهنگ ایرانی و تخریب کنندگان دین مردم، نه دو دسته که دست بر قضا یک گروه اند!
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟